BABEL

Praca powstała w czasie pandemii, podczas kiedy kłębiło się w nas wszystkich mnóstwo nowych, nieznanych emocji. Zwykle zdajemy sobie sprawę, że świat i cywilizacja są kruche, ale właśnie w efekcie takich kryzysów ta świadomość dociera do nas w najbardziej namacalny sposób. W pracy tej inspirowałem się właśnie tymi emocjami. Wielkie dzieło rąk ludzkich w obliczu sił naturalnych jest kruche jak porcelana, dosłownie rozpada się na naszych oczach. Nie kieruje mną jednak trwoga i nie chcę przekazać odbiorcy poczucia strachu, lecz zachwyt nad potęgą kosmosu. W świacie tak przesiąkniętym indywidualizmem jednostki i skupieniem się na sobie, chcę nakłonić widza do refleksji nad absolutem. Zawsze kiedy medytuję nad nieskończonością przenika mnie dreszcz, który dotyka najgłębszej istoty mojego istnienia. Przez ułamek sekundy czuję coś więcej / Czuję przepastną głębię wszechświata. Dużą inspiracją do stworzeniu tej pracy była muzyk z albumu “Aura” Milesa Davisa.